Ինչու է այնպես լինում, երբ մենք ինքներս կյանքի ընթացքում մեծ դժվարությամբ կառուցաց հիմքերը քանդում ենք մեկ վայրկյանում?
Ինչու ենք գնահատում կորցնելուց հետո, թեպետ բոլորս էլ քաջ գիտակցում ու ասում ենք.,,Գնահատենք հիմա, որ հետո չզղջանք,,...?
Ինչն է պատճառը երբ մի բան ասում ենք ու լրիվ դրա հակառակն անում?
Ով գիտի թող պատասխանի ես արդեն իմ ներսում գտել եմ իմ պատասխանները:
Եկ քննարկենք.
Комментариев нет:
Отправить комментарий