Խնդիրների այս շղթայի մեջ կարևոր օղակ է ԶԼՄ-ների գործոնը:
Բանն այն է, որ ԶԼՄ-ները հսկայական ազդեցություն ունեն
հասարակական կարծիքի ձևավորման և հանրային իրազեկության
ապահովման գործընթացի վրա, ուստի խելամիտ, պրոֆեսիոնալ և
օբյեկտիվ տեղեկատվական քաղաքականություն վարելու դեպքում
հնարավոր է ստեղծել կրոնական դաշտի, դրա խնդիրների և
կարգավորման ուղիների առավել ամբողջական և թափանցիկ
համապատկեր:
Սա կարևոր նախապայման է կրոնական հանդուրժողականության
Հեռուստալսարանին և ընթերցող հասարակայնությանը
Բանն այն է, որ ԶԼՄ-ները հսկայական ազդեցություն ունեն
հասարակական կարծիքի ձևավորման և հանրային իրազեկության
ապահովման գործընթացի վրա, ուստի խելամիտ, պրոֆեսիոնալ և
օբյեկտիվ տեղեկատվական քաղաքականություն վարելու դեպքում
հնարավոր է ստեղծել կրոնական դաշտի, դրա խնդիրների և
կարգավորման ուղիների առավել ամբողջական և թափանցիկ
համապատկեր:
Սա կարևոր նախապայման է կրոնական հանդուրժողականության
մթնոլորտ ձևավորելու, կրոնական բազմազանության մեջ
հասարակությանը կողմնորոշվելու հնարավորություն ընձեռելու
համար: Այլապես սոսկ լսարանի ուշադրությունը գրավելու
նկատառումով կրոնական սենսացիաներ մատուցելու և առանց
հոգևոր հարցերում խորամուխ լինելու, այսպես կոչված «աղանդների»
մասին թեժ քննարկումներ ծավալելու գործելաոճը, որն այսօր
գերակշռում է հայկական ԶԼՄ-ների շրջանում, միմիայն նպաստում
է բաժանարար գծերի խորացմանն ու առկա կարծրատիպերի
ամրապնդմանը՝ հանրային գիտակցության մակարդակում չլուծված
թողնելով բազմաթիվ հիմնահարցեր:
Հեռուստալսարանին և ընթերցող հասարակայնությանը
«հետաքրքիր զբաղեցնելու» ճանապարհով վարկանիշ ապահովելու
այսրոպեական մոտեցումն ազգային միասնության խնդիրների լուծման համատեքստում կարող է խիստ թանկ արժենալ: Երբեմն լրագրողները,
սկանդալային եւ աղմկահարույց պատմություններ փնտրելիս,
պատրաստ են լինում կեղծել դեպքերը, արհեստականորեն
մտակառուցել դրանք` սեփական հորինվածքները մատուցելով
իրականության տեղ:
Հարկ է գիտակցել, որ լրագրողի մասնագիտությանը բնորոշ
Հարկ է գիտակցել, որ լրագրողի մասնագիտությանը բնորոշ
պրոֆեսիոնալ, օբյեկտիվ և հավասարակշիռ աշխատանքով է
նաև պայմանավորված պետաեկեղեցական հարաբերությունների
բնագավառում պետական մարմինների կողմից օպտիմալ
քաղաքականության մշակման և իրագործման հրամայականը:
Արմեն Լուսյան, քաղվածք "Կրոն եւ հասարակություն" ամսագրում,
ինչպես նաեւ religions.am կայքում հրապարակված
"Հայաստանի հոգեւոր-կրոնական դաշտի խնդիրները" հոդվածիցախապայման է կրոնական հանդուրժողականության մթնոլորտ ձևավորելու, կրոնական բազմազանության մեջ հասարակությանը կողմնորոշվելու հնարավորություն ընձեռելու համար: Այլապես սոսկ լսարանի ուշադրությունը գրավելու նկատառումով կրոնական սենսացիաներ մատուցելու և առանց հոգևոր հարցերում խորամուխ լինելու, այսպես կոչված «աղանդների» մասին թեժ քննարկումներ ծավալելու գործելաոճը, որն այսօր գերակշռում է հայկական ԶԼՄ-ների շրջանում, միմիայն նպաստում է բաժանարար գծերի խորացմանն ու առկա կարծրատիպերի ամրապնդմանը՝ հանրային գիտակցության մակարդակում չլուծված թողնելով բազմաթիվ հիմնահարցեր:
Հեռուստալսարանին և ընթերցող հասարակայնությանը «հետաքրքիր զբաղեցնելու» ճանապարհով վարկանիշ ապահովելու այսրոպեական մոտեցումն ազգային միասնության խնդիրների լուծման համատեքստում կարող է խիստ թանկ արժենալ: Երբեմն լրագրողները, սկանդալային եւ աղմկահարույց պատմություններ փնտրելիս, պատրաստ են լինում կեղծել դեպքերը, արհեստականորեն մտակառուցել դրանք` սեփական հորինվածքները մատուցելով իրականության տեղ:
Հարկ է գիտակցել, որ լրագրողի մասնագիտությանը բնորոշ պրոֆեսիոնալ, օբյեկտիվ և հավասարակշիռ աշխատանքով է նաև պայմանավորված պետաեկեղեցական հարաբերությունների բնագավառում պետական մարմինների կողմից օպտիմալ քաղաքականության մշակման և իրագործման հրամայականը:
Արմեն Լուսյան, քաղվածք "Կրոն եւ հասարակություն" ամսագրում, ինչպես նաեւ religions.am կայքում հրապարակված "Հայաստանի հոգեւոր-կրոնական դաշտի խնդիրները" հոդվածից
Արմեն Լուսյան, քաղվածք "Կրոն եւ հասարակություն" ամսագրում,
ինչպես նաեւ religions.am կայքում հրապարակված
"Հայաստանի հոգեւոր-կրոնական դաշտի խնդիրները" հոդվածիցախապայման է կրոնական հանդուրժողականության մթնոլորտ ձևավորելու, կրոնական բազմազանության մեջ հասարակությանը կողմնորոշվելու հնարավորություն ընձեռելու համար: Այլապես սոսկ լսարանի ուշադրությունը գրավելու նկատառումով կրոնական սենսացիաներ մատուցելու և առանց հոգևոր հարցերում խորամուխ լինելու, այսպես կոչված «աղանդների» մասին թեժ քննարկումներ ծավալելու գործելաոճը, որն այսօր գերակշռում է հայկական ԶԼՄ-ների շրջանում, միմիայն նպաստում է բաժանարար գծերի խորացմանն ու առկա կարծրատիպերի ամրապնդմանը՝ հանրային գիտակցության մակարդակում չլուծված թողնելով բազմաթիվ հիմնահարցեր:
Հեռուստալսարանին և ընթերցող հասարակայնությանը «հետաքրքիր զբաղեցնելու» ճանապարհով վարկանիշ ապահովելու այսրոպեական մոտեցումն ազգային միասնության խնդիրների լուծման համատեքստում կարող է խիստ թանկ արժենալ: Երբեմն լրագրողները, սկանդալային եւ աղմկահարույց պատմություններ փնտրելիս, պատրաստ են լինում կեղծել դեպքերը, արհեստականորեն մտակառուցել դրանք` սեփական հորինվածքները մատուցելով իրականության տեղ:
Հարկ է գիտակցել, որ լրագրողի մասնագիտությանը բնորոշ պրոֆեսիոնալ, օբյեկտիվ և հավասարակշիռ աշխատանքով է նաև պայմանավորված պետաեկեղեցական հարաբերությունների բնագավառում պետական մարմինների կողմից օպտիմալ քաղաքականության մշակման և իրագործման հրամայականը:
Արմեն Լուսյան, քաղվածք "Կրոն եւ հասարակություն" ամսագրում, ինչպես նաեւ religions.am կայքում հրապարակված "Հայաստանի հոգեւոր-կրոնական դաշտի խնդիրները" հոդվածից
Комментариев нет:
Отправить комментарий